Home » De waarom fase is er!

De waarom fase is er!

Waar de “ik ben twee, dus ik zeg nee” fase bijna geruisloos voorbij is gegaan, gaan we nu met alle toeters en bellen die er bij horen door de volgende fase. Welke? De waarom fase! Die vraag hoor ik iets meer dan me lief is op een gemiddelde dag. Dit gaat wel gepaard met de schattigste (ik ben zo bevooroordeeld als maar kan, dat snap je) vragende blik ooit. 

 

 De waarom fase

Alle verzoekjes of opmerkingen van mij worden standaard beantwoord met een “waarom?”. Als het antwoord te lang op zich laat wachten, herhaalt ze bij voorkeur de vraag nog een keer. “Maar waarom dan?” Krijgt ze wel antwoord, dan reageert ze daar uiteraard weer met een “waarom?” op. En zo kan het zomaar gebeuren dat je naarstig op zoek bent naar het antwoord op waarom het nu licht is buiten en ze toch echt naar bed moet.

Antwoord geven vind ik het lastigste aan deze vragen. Over sommige zaken heb ik gewoon nooit nagedacht en heb ik geen pasklaar antwoord op. Dat is denk ik ook meteen het mooiste eraan. Een andere kijk krijgen op dingen die ik als vanzelfsprekend zie.

 

 

Waarom?

Daar was ik nou oprecht benieuwd naar. Waar is deze waarom fase goed voor? Waarom al die waarom vragen? En hoe ga ik hier het beste mee om? Ik ging te rade bij allemansvriend Google. Dat het stellen van vragen een mijlpaal is in de taalontwikkeling van je kind had ik al wel bedacht. Maar het blijkt dat de waarom vraag de moeilijkste vraag is voor een kind. Dat wist ik niet! Bij nader inzien blijkt dit ook wel uit de soms onbegrijpelijke waarom vragen van Mila. “Waarom is korte mouw lange mouw?” is bijvoorbeeld zo’n vraag. Als ik doorvraag naar wat ze bedoelt, raakt ze zichtbaar de draad kwijt. Ook allemaal heel normaal. Hoort erbij zelfs!

Door het stellen van deze vragen proberen onze peuters grip te krijgen op de wereld om hen heen. Hiervoor moet er veel geoefend worden. En je raad het al; door veel, heel veel vragen te stellen. Het grip krijgen gebeurt hier ook door het stellen van een vraag waarop mijn kleine dondersteen wel het antwoord op weet. Hilariteit alom als ze mij verteld dat ik het niet goed zeg. Wat vervolgens plaatsmaakt  voor verwarring als ik uitleg dat beide antwoorden eigenlijk goed zijn. Grip krijgen dus.

Doen!

⊕de vragen serieus nemen

⊕kort en bondig antwoorden

Niet doen!

⊗liegen

⊗je laten meeslepen in een waarom gesprek om bijvoorbeeld bedtijd uit te stellen

 

Het is een fase, het is een fase, het is een …

Een waarom gesprek kan echt eindeloos duren. Hoe leuk en grappig zulke gesprekken ook kunnen verlopen, misschien vind je het leuk om te weten dat deze fase ongeveer tot het vierde levensjaar duurt. En tot die tijd gewoon af en toe een “daarom!” of “omdat ik het zeg” inzetten.

 

 

 

In welke fase zit jouw kind nu?

 

Bron: Oudersonline



••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••

 



Wat vind jij?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Reacties
  • Duurt lang…..
    Maar het is inderdaad ook wel grappig en goed voor mij. Ik moet zelf ook over dingen nadenken of bedenken hoe het uit te leggen zodat zij het snapt. Helaas moet het straks nog 2x zucht

  • Ik weet nog goed dat onze buurjongens dat hadden, menn.. ik kon niet eens normaal de auto uitstappen was zo een kwartier verder.

  • haha hier hebben we nog een andere soort waarom fase ook 😀 ik zei Adam eerst dat hij eerst aan mij moest zeggen “waarom” en nu zegt hij dus altijd “waarom” 😉

    • Grappig hoe ze iets zo letterlijk oppakken. Af en toe verwoord ik me ook ongelukkig waardoor dit soort dingen gebeuren. Vind ik wel mooi om te zien wat ze met taal doen, hoe ze vertalen wat jij zegt. Een bepaald manier van iets zeggen is voor ons volwassenen zo normaal geworden. Erg boeiend hoe het soms op de kleintjes overkomt.

  • Heerlijk toch, die nieuwsgierige peuters!
    Mijn oudste (bijna 13) zit op het randje van de puberteit waarbij haar vrienden en telefoon haar leven zijn. En de jongste van 9 kan alles zelf wel en speelt vooral veel buiten.
    Op mijn werk bij stagebezoeken kom ik regelmatig die vragende peuters tegen. Dan moet ik als strenge juf mijn studenten komen beoordelen en dan komt zo’n peuter me de oren van mijn hoofd vragen, geweldig!

    • Dat zijn hele andere fases. Zie wel een beetje tegen de puberteit op, maar gelukkig groei je er naar toe. En je hebt helemaal gelijk! Nieuwsgierige peuters zijn heerlijk, heel soms vergeet ik dat.

Welkom op Mama blogt!
Op deze blog vind je artikelen vol inspiratie, ervaringen en tips rondom het ouderschap, maar ook rondom het vrouw zijn. Want elke moeder is immers ook een vrouw.
Met ruim 1000 blogs heb je vast en zeker genoeg te lezen. Veel plezier!

Gratis aanvragen!

Voor jou!

Mooi en gezondMooi en gezond