Home » Opnieuw zwanger worden binnen een jaar. Dit deed het met mij!

Opnieuw zwanger worden binnen een jaar. Dit deed het met mij!

opnieuw zwanger worden binnen een jaar

De wens voor een derde was er vrij snel na de geboorte van Bas. Ondanks het advies om een jaar te wachten met opnieuw zwanger worden, volgde ik mijn hart en kreeg ik Benjamin gelukkig mee. Toen Bas zes maanden oud was, testte ik positief. Zonder daar heel erg over te willen klagen, maar in tegenstelling tot mijn eerste zwangerschap van Mila en zelfs de tweede van Bas, was het bij tijd en wijle gewoon zwaar.

Waarom opnieuw zwanger worden binnen een jaar geen goed idee is

Een periode van 18 tot 24 maanden tussen twee bevallingen wordt als ideaal gezien door gezondheidsorganisaties. In de regel zul je echter het advies krijgen om ongeveer een jaar te wachten. Zeker als er sprake is geweest van een keizersnee. Dat kan allemaal wel zo zijn, maar wat zijn nou de risico’s als je je hier niet aan houdt? Als er maximaal zes maanden tussen een bevalling en een nieuwe zwangerschap zit, moet je denken aan een verhoogde kans op een miskraam. Ook is de kans op een prematuur kindje aanwezig. Deze verhoogde kans duurt tot wel 18 maanden na je laatste bevalling! Bij een keizersnee is er nog de risico dat je buikwand nog niet voldoende geheeld is.

Dit deed snel opnieuw zwanger worden met mij

Al met al geen kleinigheden. Ik kan me overigens niet herinneren dat ik de risico’s toen heb opgezocht. Gelukkig is het voorgaande me wel bespaard gebleven. Wel had ik last van andere zaken.

Want: Ontzwangeren, wat is dat? Simpel gezegd ben ik al een paar jaar een lopende hormonenbom. Het is niet heel zelden dat ik me afvraag wie ik daadwerkelijk ben. Of beter gezegd hoe ik daadwerkelijk ben. Geen idee!

Mijn conditie of het ontbreken hiervan is ook een gevoelig punt. De lift nemen op mijn werk voor 1 verdieping omhoog is best een beetje absurd. Je kind thuis niet naar boven kunnen tillen ook. Met hulp en strategisch denken (luiers beneden hebben) lukt het allemaal, maar fijn is het niet.

Zwanger zijn is geen ziekte of handicap. En toch voelde ik me onwijs beperkt in mijn werk. De vermoeidheid als gevolg van bloedarmoede hielp ook niet mee. Kortere werkdagen wel. Al vond ik het lastig om hieraan toe te geven.

Heel veel spullen kunnen niet doorgeschoven worden, omdat ze nog in gebruik zijn door de jongste. Denk aan een ledikant, de kinderstoel of misschien zelfs wel de maxi cosi. We gebruiken trouwens de kinderstoel van Ikea en gaan er te zijner tijd gewoon nog 1 halen. Die kun je namelijk lekker stapelen. Het is niet de mooiste stoel, maar scheelt wel weer ruimte.

Elk nadeel…

Uiteraard heeft elk nadeel zijn voordeel en vice versa. Of was het nou andersom? In elk geval zie ik wel degelijk ook positieve aspecten aan het snel weer zwanger zijn. Alle kleding van Bas is nog zo goed als nieuw en schuif ik met gemak door. Ik moet het nog ondervinden, maar het minimale leeftijdsverschil komt straks met het spelen ook wel van pas denk ik. Over de praktische zaken ben ik deze zwangerschap meer ontspannen geweest dan ooit tijdens een zwangerschap. En niet te vergeten straks een pamperkontje erbij om onwijs veel van te houden.

Merel van Lotus Writings schreef eerder over haar ervaring met snel opvolgende zwangerschappen.

Bron: Zwangerinfo.com
Foto: zwangerschapstest via Shutterstock
 



••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••

 



Wat vind jij?

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Reacties
  • Poeh, het is maar goed dat ik sommige dingen niet wist (vergrote kans op miskraam en vroeggeboorte). Weet wel dat ik met dat laatste vaak bezig was: vanaf week 30 had ik het idee dat ze elk moment kon komen. Enorm slechte inschatting trouwens haha, want ze kwam gewoon met ruim 37 weken. Tot zover mijn moederlijke intuïtie 😉

    Maar zo herkenbaar. Die hormonen waren volgens mij nog wel het heftigst, net als het gebrek aan conditie. Het duurde vrij lang voor ik mezelf weer een beetje begon te worden. Soms nog (niet om je ontmoedigen!). Maar als ik dan weer naar de kinderen kijk, dat zal jij straks ook ervaren hoop ik, zie ik zoveel plezier. Ze hebben een bijzondere band met elkaar, maar ook met de oudste. Het geeft je gezin een heel bijzondere dynamiek.

    Bedankt voor de vermelding! <3

  • Zo ontzettend waar! Conditie maar ook hier ook echt mijn hormonen. Ik heb iedereen van me afgeslagen! Ongelofelijk dat er nog mensen zijn die nog met mij om willen gaan. Compleet in isolement ‘omdat toch niemand mij begreep’. Dan met klap op de vuurpijl, Rey werd 6 weken te vroeg geboren…. toen pas viel ik in een put.. tot op de dag van vandaag praat ik hier weinig over. Door je verhaal herkende ik ook het punt: ik weet niet meer wie ik ben. Vroeger was ik nooit thuis, altijd onderweg en op pad.. en nu met iemand samen die het liefst thuis is… erg ingewikkeld!

    Nu is Rey 14 maanden en is er niks meer van de premie te zien! Maar als ik wist wat de risico’s waren dan had ik zeker gewacht! Het zit ook bij ons in de familielijn..

    Het komt allemaal goed! Heus!

    Even een knuffel voor jou en je doet het supergoed!

  • Poeh! Onze oudste was precies 5.5 maanden toen wij zwanger werden van de tweeede. Ontzwangeren doe je daarna extra lang. Mijn haren hebben het vooral zwaar gehad. Voor de rest valt t eigenlijk wel mee. Ik ben het met Merel eens, blij dat ik sommige dingen niet wist.

Welkom op Mama blogt!
Op deze blog vind je artikelen vol inspiratie, ervaringen en tips rondom het ouderschap, maar ook rondom het vrouw zijn. Want elke moeder is immers ook een vrouw.
Met ruim 1000 blogs heb je vast en zeker genoeg te lezen. Veel plezier!

Gratis aanvragen!

Voor jou!

Mooi en gezondMooi en gezond