Ik was een blog aan het schrijven over een product dat ik voor Bas wil aanschaffen. Het gaat om een zogenaamd tussenstap product. In plaats van het gewone product, geef je een versimpelde versie. Dat zette me aan het denken over dergelijke producten. Maken we het onszelf soms niet veel moeilijker dan nodig? Je leert je kind iets aan, moet dit na verloop van tijd weer afleren om vervolgens het eigenlijke product alsnog aan te leren. Klinkt best idioot. Ik zal even een concreet voorbeeld noemen.
Op het potje
Bij het proces van zindelijk worden, wordt er vaak gebruik gemaakt van een potje. Ik had er niet 1, maar zelfs 2 in huis. Laat mijn toenertijd peuter bedenken dat ze absoluut niet op een potje wil. Net als mama wilde ze gewoon naar de wc. Uiteraard had ik praktische bezwaren, maar die hielden allemaal geen stand tegen de pertinente weigering van mevrouw. Ik spreek dus (nog) niet uit ervaring, maar ik stel me zo voor dat je al dan niet geholpen door een beloningssysteem je kind op het potje leert gaan. Het lukt! Maar nee dan ben je er nog niet. Op een gegeven moment kan de hele stickerhandel weer uit de kast worden getrokken omdat het potje plaats moet maken voor de grote pot. Dat klinkt toch niet alleen idioot, maar is het toch gewoon? Hoera voor mijn eigenwijze meid die mij dit bespaart heeft. En voor incontinentiebroekjes voor kinderen (ook bij incontinentie mannen. Groot en klein. 😉). Driewerf hoera!
Zo zijn er nog meer voorbeelden te noemen.
Lees ook: Spelletjes voor peuters #1 Etenstijd op de boerderij
Meteen uit de beker
Want wat dacht je van een tuitbeker? Het is dat ik ergens las dat je die fase beter meteen kan overslaan, anders was ik daar ook aan begonnen. Omdat het zo lijkt te horen. Vanaf het eerste moment drinken beide kinderen dus uit een plastic beker. Thuis welteverstaan. Ik ben wel goed, maar niet gek natuurlijk. Het heeft wat knoeipartijen opgeleverd, maar water (het stadium van pakjes en ranja was toen nog ver weg 😉) is zo opgeruimd.
Lees ook: Uk en Puk: een logeerpartijtje
Eerst lopen dan rennen
Overigens zijn er heus wel producten die je toch echt wel moet gebruiken. Omdat het anders bijvoorbeeld gevaarlijk wordt of het simpelweg niet past. Ook leren ze, onbewust, waarschijnlijk echt wel het één en ander van die in mijn ogen overbodige producten. Dat Mila pas veel later uit een rietje heeft leren drinken zou met het overslaan van de tuitbeker te maken kunnen hebben. Of helemaal niet. Ik zal het helaas nooit weten. Feit is wel dat je niet kunt rennen voordat je eerst leert te lopen. En toch… Ik weet niet hoe het er bij jou aan toe gaat, maar ik maak mezelf behoorlijk druk. Niet te verwarren met dat ik het te druk heb. Ik ben druk met de kinderen, met de lief, met werken, met de blog, met mezelf en maak me daarnaast nog vaak genoeg druk om niks. Ik moet er toch echt niet aan denken dat ik het mezelf nog moeilijker ga maken dan ik nu al doe?!
Wat vind jij van tussenstap producten?
Foto: kindje op potje via Shutterstock
*Deze blog is deels tot stand gekomen middels een samenwerking
••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••
Meestal zijn ze volgens mij overbodig.
Dat gevoel heb ik ook.
Je hebt gelijk. Grootste deel van die tussenstapproducten zijn vooral commercieel geloof ik. Potje wordt hier ook nauwelijks gebruikt. Vind het zelf eigenlijk best een onpraktisch ding.
Precies! En toch koop ik ze soms wel. Omdat het zo gewoon is om ze te gebruiken. Tot ik het tegendeel ergens lees en het eens probeer zonder.