Dat is tenminste de mening van een zekere geboortefotograaf. De opmerking kwetst mij niet, ik ben eerder verbaasd. En met mijn keizersnede van 4 weken geleden nog vers in het geheugen voelde ik me geroepen om mijn zegje te doen. Ik twijfel nog steeds of ik nu heel hard moet lachen of heel hard moet huilen om zoveel onwetendheid. Dat een keizersnede ondergaan geen echte bevalling is, heb ik helaas vaker gelezen.
Een keizersnede is geen bevalling
Ja, het is een operatie. Een zware ook nog. Menen dat het kiezen voor een keizersnede de weg van de minste weerstand nemen is, klopt wonderbaarlijk wel in mijn situatie. Een vaginale bevalling was namelijk riskant geweest voor mijn kind. Vaginaal inderdaad. Ik had ook een natuurlijke bevalling kunnen zeggen. En meestal doe ik dat ook, ik ben namelijk niet de moeilijkste. Wel vraag ik me af wat er niet natuurlijk is aan mijn drie bevallingen. Of je een baby’tje eigenhandig op de wereld hebt geperst of dat deze verwijderd is uit de baarmoeder zoals de bewuste fotograaf zo oneerbiedig zegt, in beide gevallen is er een mensje geboren. Precies zoals de natuur het bedoeld heeft.
Lees ook: De laatste loodjes; 36 weken zwanger, naamperikelen, bevaldatum en heel veel chocola
De kantjes ervan aflopen
Al is het misschien niet op de manier zoals het gewenst was. Maar hier zou ik aan niemand anders dan mezelf verantwoording over hoeven af te leggen. Zeggen dat je met een keizersnede krijgen de kantjes ervan afloopt als moeder, is hetzelfde als een stomp in de maag uitdelen aan iemand wiens handen op de rug gebonden zijn. Het is niet eerlijk! Of iemand die net een keizersnede heeft gehad even lekker laten lachen. Je hebt geen idee totdat je het zelf hebt ervaren.
Trots zijn
Ik heb respect voor de moeder die haar kind middels een vaginale bevalling heeft gekregen, maar ik ben ook trots op mezelf. Op mijn lichaam. Het heeft een aantal maanden toch maar mooi voor mijn kinderen gezorgd. Dat het een beetje hulp nodig heeft gehad om ze op de wereld te zetten is geen schande. Het maakt mij niet minder moeder. De opluchting, de ontroering en de liefde voelen we (in meer of mindere mate) allemaal.
De aanleiding voor dit artikel lees je hier.
Uitgelichte foto via Shutterstock
••Op mamaloublogt.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••
Oei, misschien ga ik nu wel iets zeggen wat je niet wilt horen. Er is een verschil tussen een noodgedwongen keizersnee en een uit vrije wil. Zoals veel beroemdheden dat doen. Gepland een keizersnee inplannen. Ergens is dat niet niet helemaal eerlijk, niet natuurlijk bevallen. Geen weeën gevoeld. Helemaal niets.
Nee hoor, dat mag zeker! Graag zelfs. Ik wil alleen wel een nuance hierin aanbrengen. Mijn 3e keizersnede is namelijk een geplande geweest. 2 voorgaande zijn na dagen weeën allebei uitgedraaid op een keizersnede, waarvan 1 een spoed. De 3e keer is er uit voorzorg gekozen (ook door mijzelf) om meteen een keizersnede te doen.
Wetende wat het inhoudt snap ik eerlijk gezegd totaal niet waarom iemand zonder medische indicatie meteen om een keizersnede zou vragen. Het zijn trouwens niet alleen bekenden die het doen. In sommige landen schijnt het ook gebruikelijk te zijn.
Wat kunnen mensen toch domme, rare dingen zeggen!
Mijn oudste is met zo’n pomp eruit gehaald, en ik kreeg ook nog een ruggeprik. Ook niet natuurlijk. Ik ben er niet minder trots op dan bij mijn jongste, die er bij wijze van spreke uit schoot…
Bevallen gaat niet over wie je helpt en hoeveel je geholpen wordt. Je zet een kind op de wereld! Daar gaat het om!
(En wat die fotograaf betreft: extra dom, die opmerking… alsof je van een keizersnede niet geweldige foto’s kan maken. Sterker nog, dan is de behoefte misschien nog wel groter. Slecht voor de business lijkt me, dit soort rare opmerkingen).
Mooi gezegd, het gaat inderdaad niet om de hulp. Ik vind het vooral ook zo raar dat iemand met een dergelijke baan zo’n mening toegedaan kan zijn. Je bent steeds getuige van iets moois toch? Waarschijnlijk ziet ze het lijden van de moeders die natuurlijk bevallen, maar het lijden achteraf van het herstellen van de keizersnede maakt ze niet mee.
I agree, niet echt zakelijk verstandig!
Ik vind het vooral erg als mensen dat zeggen, als er eerst een helse bevalling is geweest, die uit is gelopen tot een keizersnede 😮
Heb dat 2x meegemaakt en de uiteindelijke keizersnede is dan letterlijk een verlossing. Wel jammer inderdaad dat dat kennelijk toch niet meetelt als een bevalling.
Een keizersnee moet je inderdaad niet onderschatten. Dat is net zo heftig als een vaginale bevalling.
De vergelijking kan ik helaas niet maken, maar het zijn beide bevallingen.
Gepland of niet gepland de meeste vrouwen in nederland kiezen niet voor hun lol voor een keizeesnee lijkt mij. Het is een operatie dat klopt, maar toch ook zeker een hele bevalling. Ik ben ook 2 keer met een keizersnee bevallen en wat was ik graag vaginaal bevallen enliefst thuis en zonder poespas, maar met een grote sterrekijken en smal bekken is dat geen optie gebleken. Bij de eerste na inleiding en weeenstorm en wegpuffen van persweeeen. Wat was die keizersnee een verlossing. Bij nummer 2 een geplande keizersnee ik hoopte op een natuurlijke bevalling maar met een dwarsligger bleek dat geen optie. Uiteindelijk een vacuumbevalling/ keizersnee gehaddus zelfs via de keizersnee kwam onze dame er nog niet gewoon uit.
Jeetje wat heftig. En de verlossing klimkt zo bekend. Zo heb ik het ook ervaren. En eigenlijk wat knap wat ze allemaal kunnen om ons te helpen.
Ik begrijp zelf niet dat mensen bewust voor een keizersnede kiezen.
Natuurlijk als er risico is voor je kind, dan doet je dat – punt uit!
Maar zoals je zegt, het blijft wel een operatie uiteraard!
Elke mama die een gezond kind kan laten groeien in haar lichaam mag trots zijn. Want weet dat er mama’s zijn die dat niet kunnen, waar het iedere keer misloopt.
Zo’n mama zou de hemel op haar blote knietjes willen danken als ze wist dat ze wel een kindje kon krijgen door het met keizersnede te laten halen….
Die gedachte vind ik ook verdrietig. Elk verhaal wat ik er over hoor of lees. Je gunt het iedereen zo.
ik denk zeker dat een keizersnede tijdens het bevallen makkelijker is dan vaginaal, eerlijk is eerlijk geen uren puffen en persen etc.
maar dan is je kindje er en ben je met een ” gewone” bevalling op een paar hechtinkjes en wat ongemak bij het plassen de eerste dagen een aardig eind klaar (ok misschien wat zwak uitgedrukt) terwijl ik vriendinnen die een keizersnee hebben gehad soms maanden later nog hoor klagen over pijn aan het litteken….
tijdens mijn bevallingen beneed ik mama’s die een keizersnede krijgen maar ik geloof toch niet dat ik het graag zou doormaken!
Ik heb het “helaas” beide mee mogen maken. Eerst weeën en dan alsnog keizersnee. Nou ja, ben blij dat het er is en ze dit kunnen doen. De pijn neem ik voor lief, hoe rot het ook voelt als je er middenin zit. Ze zeggen dat natuurlijk bevallen minder pijnlijk is, toch lijkt de uitdrijving zeg maar me ontzettend pijnlijk. Gewoon het onbekende ook denk ik.
Jeetje wat een gedachte zeg! Dat ik “vaginaal” bevallen ben van een tweeling maakt echt niet dat mijn bevalling zwaarder beter en “echter” was dan die van jou. Ik durf te wedden dat het een hele klap op je lichaam is geweest. Wat ik wil zeggen is: trek je niks aan van zo’n onwetende kerel. Daarnaast vind ik het ook zo respectloos. Vooral omdat je na je bevalling (op welke manier dan) vaak nog eens extra gevoelig bent voor opmerkingen. je bent een powervrouw en laat je niks ander wijsmaken. Topper. xx
Lieve woorden, dank je! En een tweeling? Wat leuk! Maar wat het bevallen betreft ook nogal wat zeg.
Trouwens het ergste is dat het hoogstwaarschijnlijk geen kerel was die het zei, maar een vrouw.
Toen ik het vorige week voor het eerst las, werd ik boos. Als ik er nu aan denk is het eigenlijk lachwekkend. Iemand die zo’n domme opmerking maakt, heeft geen flauw idee waar die het overheeft.
Ik heb beide meegemaakt. Eerste na 35 uur heftige weeën gehaald, omdat we het anders allebei niet hadden overleefd. En tweede wilde ik perse zelf doen. Maar steeds in overleg ivm ontsluiting. Toen er gezegd werd dat het een keizersnede zou worden, was mijn lichaam blijkbaar zo sterk, dat madame er binnen no time uit was.
Maar ik beval liever vaginaal dan dat ik een keizersnede onderga. De oudste is nu vier en heb nog steeds last van het litteken.
Respect voor jou en andere moeders die keizersnedes meerdere malen moesten ondergaan ivm medische noodzaak, ook als ze zijn gepland!
Dank je wel voor je uitgebreide reactie. Jij kunt echt uit ervaring spreken dus.
Dat je wil/lichaam ineens de overhand neemt en het toch natuurlijk gebeurt vind ik erg mooi!