Ergonomisch dragen: het zou de norm moeten zijn

Ergonomisch dragen. Het zou de norm moeten zijn. Dat er echter kindjes op een onergonomische manier gedragen worden, vind ik nou niet echt van het formaat wereldproblematiek. Wat ik schrijnender vind, is dat op het vorig kinderdagverblijf waar mijn dochter op zat, ’s middags een warme maaltijd aan de kinderen werd gegeven. Dit omdat er in een grote stad als Rotterdam nog steeds armoede heerst (dus ook onder werkende ouders) en sommige kindjes anders geen warme maaltijd zouden nuttigen.

Schuldgevoel

Ik weet het, het heeft in wezen niets met het dragen te maken, maar dit heeft altijd zo’n grote indruk op me gemaakt. En toch maak ik me vaak schuldig aan drukte maken om niets. Een kind zielig vinden bijvoorbeeld omdat het in een niet ergonomische drager zit. Om weer een bruggetje terug te slaan naar het onderwerp waar jij me vandaag eigenlijk voor bezoekt.

Ik draag ergonomisch

Ik draag ergonomisch. Nu wel ja! Maar man wat liep ik trots rond met mijn Kipling drager. Ik vond het zelfs zielig voor mijn dochter dat face forward dragen echt niet fijn zat voor mij. Haar gewicht helde teveel naar voren. Geen idee meer hoe, maar tijdens de zwangerschap van mijn zoontje kwam ik uiteindelijk in aanraking met het ergonomisch dragen en schafte ik mijn eerste draagdoek en later ook ergonomische drager aan.

Er ging een wereld voor me open. De verschillende doeken en dragers alleen al duizelden me. Van de hoeveelheid knopen die er zijn ging mijn mond van verbazing openstaan. De manier waarop sommige moeders online behandeld worden, maakte me soms verdrietig. De behulpzaamheid die ik echter ook vaak gezien heb, is hartverwarmend en kreeg ik kippenvel van. Ik noem bijvoorbeeld die ene moeder die in een vreemde stad in het ziekenhuis was beland met haar kindje. Die wilde ze zo graag troosten in een doek. De doek lag echter thuis. Of iemand een oplossing wist. Ja hoor, verschillende moeders die in de buurt woonden wilden wel hun doekje komen brengen. Behulpzaamheid!

Diezelfde behulpzaamheid heb ik alleen ook weleens zien doorslaan. Moeders die op straat aangesproken worden op het feit dat ze onergonomisch dragen, bijvoorbeeld. Ik snap het wel. En ik snap het niet. Hierbij steek ik ook meteen de hand in eigen boezem. Al ga ik niet verder dan een familielid of vriendin de voordelen van het ergonomisch dragen proberen te verkopen, ik heb mezelf laatst betrapt op het aanstaren van een draagpapa die zijn zoontje face forward aan het dragen was in de dierentuin. En ik ben nog wel zo dol op draagpapa’s. Ook heb ik weleens de husband aangestoten en gefluisterd dat het zo dus niet moet.

Lekker dichtbij

Dragen is vooral heen fijn. Ik heb mijn kindje dicht bij me, ik hoefde niet te ploeteren door het zand met een wagen en bovenal; mijn dochter is blij! Als iemand mij op dit soort momenten zou aanspreken op het verkeerd dragen van mijn kind, zou ik mij gekwetst voelen en niet luisteren naar de (in wezen goede) boodschap.

Het zou fijn zijn als de reguliere babyzaken het ergonomisch dragen meer zouden promoten. Of als er geen on-ergonomische dragers in televisiespotjes gebruikt werden. Ergonomisch dragen zou de norm moeten zijn. Dan kunnen jij en ik doen wat we het liefste doen; onze kindjes met liefde dragen.

Wat doe jij als je iemand tegenkomt die niet aan ergonomisch dragen doet?

---

---

---

••Op Evenonderons.nl maken we soms gebruik van affiliatelinks. Dit betekent dat als jij via die link een aankoop doet, wij daar een commissie voor ontvangen. Dit kost jou niets extra. Daarnaast word ik soms betaald of ontvang ik producten in ruil voor een artikel. Meer informatie vind je in mijn disclaimer. ••

 

---

---